Αυτοδιαχείριση στην ευτυχία
“Επιτρέψτε στα παιδιά να είναι χαρούμενα με τον δικό τους τρόπο, καθώς ποιον άλλον τρόπο θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο..;” -Samuel Johnson
Στο πλαίσιο της αυτοδιαχείρισης βρίσκεται και η ευτυχία μας. Ο καθένας χαράζει τα δικά του μονοπάτια για να την συναντήσει. Επιλέγει και δοκιμάζει, επιτρέπει ή απαγορεύει, αφήνεται ή μαζεύεται, κάνει μικρά ή μεγάλα βήματα, ελέγχει ή δεν ελέγχει, δρα και αισθάνεται, βιώνει και ελευθερώνεται.
Βάζοντας τα παιδιά να ικανοποιήσουν τις δικές μας προσδοκίες και να πάρουν το δρόμο της δικής μας ευτυχίας τα απορρυθμίζουμε. Τα φέρνουμε στη θέση να μην μπορούν να διαχειριστούν την ίδια τους τη ζωή. Ναι, ως γονείς τους τη χαρίσαμε τη ζωή αυτή, αλλά ήρθε η ώρα να καταλάβουμε ότι δεν μας ανήκει πια, είναι μόνο δική τους, όπως κι η ευτυχία τους!
Δώστε στα παιδιά την ευκαιρία να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις ενέργειές τους, ακόμα και αν αυτό σημαίνει κάποια αποτυχία. Η αυτοδιαχείριση είναι μια διαδικασία που αναπτύσσεται με τον χρόνο, και είναι σημαντικό να υποστηρίζεται συνεχώς. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να σκέφτονται και να αποφασίζουν μόνα τους. Βοηθήστε τα να εκτιμούν τις επιπτώσεις των αποφάσεών τους. Σεβαστείτε την επιλογή τους ακόμα κι αν δεν είστε σε θέση να την ικανοποιήσετε. Μην κρίνετε την προσωπική τους αντίληψη κι ακούστε όσα έχουν να πουν με σεβασμό και προσοχή. Δείξτε ενσυναίσθηση.
Την επόμενη φορά που θα σας φανεί παράξενο, περίεργο, μη λειτουργικό, μη εφαρμόσιμο, επικίνδυνο, τρομερό κάτι που κάνει ή πάει να κάνει ή ζητάει το παιδί σας, πριν παρέμβετε κάντε ένα βήμα πίσω και αναρωτηθείτε: Σίγουρα; Είναι όντως έτσι τα πράγματα όπως τα σκέφτομαι; Τι κακό μπορεί να συμβεί; Μπορώ να το αντέξω; Γιατί αν μπορώ, χτίζω άλλο ένα ακόμα θεμέλιο για την αυτοεκτίμηση, την υπευθυνότητα και τον αυτοσεβασμό στην ενήλικη ζωή του.
